Loucura (GALEGO)

Na penumbra da mente,

pensamentos que vagan,

sombras que se arrastran,

ecos de lembranzas perdidas.

A vida é un labirinto,

onde a razón se esfuma,

e a loucura abraza,

como amante febril.

Caminhos que se cruzan,

pés que se detén,

sorrisos que se apagan,

olhos cheos de dor.

As horas son eternas,

un reloxo sen tempo,

o corazón palpita,

sangrando soidade profunda.

As estrelas xa non brillan,

a noite é eterna,

os soños son sombras,

que fuxen entre dedos.

A risa é un eco,

unha risa que chora,

mentres a alma grita,

por un amor perdido.

E a loucura, fiel,

acompaña cada paso,

canta a súa canción,

suspira na brisa.

Os sentimentos son fugaces,

como nubes no ceo,

e a vida, un suspiro,

que se leva o vento.

Cruzando mares de pena,

buscando un refugio,

onde a razón se oculte,

e a dor se apague.

O eco da loucura,

xoga coas miñas esperanzas,

desfazendo cada soño,

tecendo soidade infinita.

Pasia Aventuristo
Enviado por Pasia Aventuristo em 23/01/2025
Código do texto: T8248126
Classificação de conteúdo: seguro
Copyright © 2025. Todos os direitos reservados.
Você não pode copiar, exibir, distribuir, executar, criar obras derivadas nem fazer uso comercial desta obra sem a devida permissão do autor.