Desabafo de um Certo Brasileiro
O nacê do novo tempo
Pra nóis nasceu apagado
Se falava nas riqueza
Mais vivemo cuns trocado
Nem água temo direito
Nem palma sobrô pu gado
Nossos fio, coidadinho
só come o fubá moiado
Se falava em dias mió
Se falava no tar do progresso
Mas cada dia fica pió
Num si vê o tar sucesso
Os dotor de terno que me perdoa
Não é vida boa que eu peço
É só podê trabaiá
Pa dexá meus fio cumê
Pa de fome ês num chorá
Pa de fome ês num morrê
Me discurpa quarqué coisa
Mal sei lê e iscrevê
Mas é tanto disispero
Que o coração se apartiu
É muita tristesa e um cadin de aligria
Diz que é cara do Brasil.