T E M P E S T A D E
. . .
E ainda vê-se
o sol luzir;
coração palpita
chora
e ri.
Um som
longínquo,
ecoa.
De tanto pesar
o verso cai,
c
a
i
abaixo.
E a lágrima
ingénua e sucinta, tremeu;
e quedou
silenciosa.
Nenhuma tempestade
dura pra sempre!
. . .
. . .
E ainda vê-se
o sol luzir;
coração palpita
chora
e ri.
Um som
longínquo,
ecoa.
De tanto pesar
o verso cai,
c
a
i
abaixo.
E a lágrima
ingénua e sucinta, tremeu;
e quedou
silenciosa.
Nenhuma tempestade
dura pra sempre!
. . .