Nha Camélia

Quem é ela/

Que ignora a primavera/

Humilde em seu canto/

Ouve a serenata dos pássaros/

Qual se refastela

Mesmo sem perfume/

Aflinge a beleza/

De qualquer jardim/

A espera nas esquinas/

Das cidades/

Ofende as meninas/

Porque é a cor do pecado/

Que ilumina a escuridão/

De uma certa felicidade/

Quem é ela/

Do norte ou do sul/

É Asiática, a danada/

Que nessa estrada/

Diz quase nada/

Mas é a flor apaixonada/

Da saudade/