AS LEMBRANÇA DI ÔTRORA




AS LEMBRANÇA DI OTRÓRA

 

 

Cumpádi ocê mi alembrô

Dus meus tempu di infança

Munta sodádi ficô

Di cuânu eu era criança

As brincadêra di rua

O céu istreladu i a lua

Di alembrá nunca si cansa!

 

Era tudim diferenti

Do qui si vê ôji im dia

Nossus pai era presenti

Só nus dava aligria.

A genti num tinha medo

I nem guardava segredu

U coração num duía!

 

Di noiti mamãe fazia

Bolinhu i leite quenti

A mulecada sadia

Chegava assim nu repenti.

Minha mãe eruma santa

Sua aligria era tanta

Di vê todos nóis contenti!

 

Di manhã, u sór briava,

Era lindu di si vê.

Um pur um ela chamava

Pru café oferecê.

Dispois nóis ia pra iscola

Cum us livru na sacola

Q’uela mandava fazê.

 

Me alembru das professora

Insinânu o bê-a-bá

I daquela oradora

Tão bunitu a ricitá.

Us verso qui ela fazia

Era tudo calmaria

Qui eu vi naquele lugá.

 

Nas féria a genti ia

Pra fazenda du meu tio.

Minhas lembrança atrufia

Inté mi dá um vazio.

Vida boa era aquela

Qui eu veju da jinela

Di dentru du casario...

 

Eu vô pará pur aqui

Purquê mi dói relembrá.

Daqueli pé di caqui

Queu gostava di trepá.

I tomêm du abacatêru

Qui di janêru a janêru

Dava as fruta sem cessá.

 

Ôji é tudo diferente

Num sei purqui a gente cresci

U risu fica ausenti

Na criança qui adurmeci

Tem aligria e tristeza

Mais num inzésti beleza

Nessa vida qui aconteci!

 

 

 

Inspirado no Cordel de Catulo

= NÓIS TORRAVA AMINDUIM =

(http://www.recantodasletras.com.br/cordel/2107710)


 



Ofereço o áudio, que acompanha
o texto, à amiga
MARINA ALVES
que gostaria de ver um cordel regional
recitado ao natural, caipira.
Espero que você aprecie, amiga.
Beijos
(Milla)

 


 

MINHA MANA HULL CHEGOU

PRA CUMPRETÁ AS LEMBRANÇA

 

Maninha, si eu bein sabessi

Falá di sodadi ansim

Da água qui ocê bebessi

Quiria um pocu pra mim.

Ansim tarveiz u Sinhô

Qui é lá du céu morado

Mi fizessi pueta enfim.

 

Óia qui tuas lembrança

Mi feiz chorá di emoção

Pensei im ocê criança

Menininha du sertão.

Cadernu imbaxu du braçu

Nem pensava em cansaçu

Só pra aprendê a lição.

 

Obrigada, minha amiga

Seu cordé mi emocionô

As lembrança di tua vida

Im tua memória ficô.

Coisa boa nunsisqueci

Pois a lembrança aqueci

Tudu qui é feitu cum amô.

 

Maninha, você é linda com seu poetar
Abraços, fica com Deus, Hull

 

 

Maninha, linda é ocê

Qui puéta dessi jeitu

Tão bunitu di si vê

Inté dá u’a dô nu peitu.

A sódadi tá presenti

Dum tempu qui, filizmenti,

A genti vivenciô.

 

Ocê tomêm qui nasceu

Num istadu tão quiridu

Cum certeza num isqueceu

Du tempu qui foi vividu

I qui ôji as lembrança

Dus seus tempu di criança

Bati nu peitu, sintido!

 

Cumu é bão alembrá

Di toda filicidadi

Qui a genti viveu lá

Im nossas bela cidadi.

Mais o tempu foi passânu,

As lembrança si apagânu

Purquê ómenta as idadi!