Armosu bernificenti

By Sys 


Num er qui noisi pensarva
Qui destavida noisi
Nu precirsava di maisi nadar.

Oiava prôcer ipedia
Ar churvarada pás prantars,
E o soli prus dumingus rumar pá ingreja.

Maisi umcertu diar
Ar norticia mar veiu cumforça,
Ritinha ia pesisar di um oio orperar.

A pobisinha da moçar jorvim ainda
Nu inxergava mais us passarus nus gaios di arvis.
E numvia maisi u azuli du cér.

U dotôr dacapitar perdiu umdinheirão
Pá modi fazê ela inxerga dinovo.
Perdiu insami quinum acabarva maisi.

Arqui noisi tempacume
Inter disorbra uai,
Maisi pá modi infrentare istu fartô.

Intonsi noisi sireunimus,
Rifamus um bezerru i uma leitoar,
I fizemu umarmoçu benifircente.

Ô genti qui maravioso,
Veiu genti ditudu qui er ladu,
Inté o perfeitu dacidardi vilzinha.

Noisi arlém di cunsiguir o dinherô,
Inda pasermus a cume juntu
Pelu menus duas vezis pur anu.

Nu er pur nercessidadi não,
Er pá lembar qui noisi
Er uma grandi farmilia di Deuso.





Texto baseado numa história real.

Texto sugerido:

Ar morti dudiabuloiru
Clique