"Gritantis, clamantis et pensantis".

Virtus in infirmitate pereficitur,

Virtus ad corpus, anima aut spiritus,

Magis eo dico quae postea totus,

Recesserunt jam vetera suavitur.

Et nova sunt omnia quae inflama,

In medio de tantum odium et dolorem,

Virtus et infirmitate sunt singelae florem,

Quia debebas semper habitare anima.

Ego vox gritantis ab quattuor mundus,

Ego vox clamantis in deserto ab vita,

Ego vox pensantis ab quattuor cantus.

Eum sum persona quae vade et cogita,

Quum odium et guerra faciunt hominem,

Et cum amor et pax mihi sunt solus nomem.